रस्त्यावरील प्रत्येक वळनावर वाटते,

पोहोचलों त्या ठिकाणी,

वळन संपल्यावर कळते,

सुरु केले होते होते मी ह्याच ठिकाणी.

मग मन धास्तावाते मागे पाहायालाही,

रास्ता असतो रिकामा,

जेवढा पुढचा असतो,

तेवढाच असतो मागलाही.

मग मन ठरवते,

पुढेच आता चालायचे,

तूझ्याशी भेट होत नाही तो पर्यंत,

असेच मारत जगायाचे.

कोण जाने कोणा एका वळनावर,

तू मला भेटशील,

एवढीच आशा असेल तेव्हा,

माझ्या नजरेला तू नजर देशील...