अंधार-उजेड

कधी-कधी वाटते,

अंधार-उजेड असे काही नसते,

ज्यांचे नैत्र बंद असते,

तया नशिबी सदा तमा असते....

मनी तयांच्या सदा ओलसर अंधार जमा असते...

पण हा अंधार तरी काय वाईट असतोहो ?

त्या लक्ख टोचना-या उजेडा पेक्षा,

तरी सर्वाना असते उजेडाचिच का अपेक्षा ?

कधी-कधी अंधारात वाटते,

क्षितिज हाती आले आपल्या,

तो दोष नसतो दिशांचा,

अंतरच कळले नसतात आपल्याला,

मग त्यात अंधाराचा काय दोष,

हातात न आलेले ते आभाळ मात्र ,

हात ओले करून जातात,

आणि तेव्हा कळते आभाळ समजुन,

आपले हात आपल्याच डोळ्यांवर फिरले,

तरी मग त्यात अंधाराचा काय दोष,

अंधारातही डोळ्यांसमोर तिचाच चेहरा असतो तेव्हा,

आणि म्हणुनच वाटते,

अंधार-उजेड असे काही नसते,

असतो तो फ़क्त कोणाचा तरी लक्ख प्रकाशमान चेहरा...